Czyżniewski, Turowski: Geometryczna makroekonomia według F.A. Hayeka
Tekst, którego wszyscy potrzebowali!
Czyżniewski: Automatyka a ludzkie działanie – kilka kwestii wartych wyjaśnienia
Czy odwołanie się do osiągnięc jednej z najważniejszych nauk technicznych pozwoli nam lepiej zrozumieć fundamentalne kwestie ludzkiego działania?
Boudreaux: Pośrednik pełni ważną funkcję ekonomiczną
Taktyka informowania o „pozbyciu się pośrednika” jest często wykorzystywana w reklamie przez sprzedawców detalicznych....
Rapka: Na co zwrócić uwagę w „Cenach i Produkcji”?
Warto zwrócić uwagę na często pomijane aspekty teorii Hayeka.
Hülsmann: Popyt na pieniądz a czasowy wymiar produkcji
Ekonomiści klasyczni odrzucili pogląd, jakoby podaż i popyt na pieniądz miały jakikolwiek systematyczny wpływ na zagregowane bogactwo. Według Adama Smitha czynniki, które faktycznie determinowały wzrost gospodarczy to podział pracy i akumulacja kapitału ― czynniki realne, nie monetarne. Ekonomiści szkoły austriackiej zgadzali się z tymi zasadniczymi spostrzeżeniami, uzupełniając je w pewnych punktach.
Gordon: Czy większa produktywność jest zagrożeniem?
Jest już wystarczająco źle, kiedy przeciwnicy wolnego rynku niesłusznie obwiniają kapitalizm o zanieczyszczenie środowiska, recesje gospodarcze i wojny. Bez względu na niedociągnięcia swoich teorii, przynajmniej są oni skoncentrowani na niezaprzeczalnie złych rzeczach. Niewątpliwie przekraczamy pewne granice w momencie, gdy rynek jest obwiniany o coś tak dobrego, jak wzrost produktywności.
Reisman: Keynesowskie PKB postawione na głowie - oszczędności, a nie konsumpcja jako główne źródło wydatków
Według dominującego dziś keynesowskiego paradygmatu, konsumpcja to główna część wydatków w gospodarce, która napędza rozwój gospodarczy. Jednak w rzeczywistości źródłem większości wydatków są oszczędności.
Hayek: Postęp techniczny a nadmierna zdolność wytwórcza
Przedstawiamy odczyt Hayeka wygłoszony w Towarzystwie Ekonomistów i Statystyków Polskich w Warszawie 20 kwietnia 1936 r. Hayek mówił tam: "właściwem zagadnieniem, którem pragnę się zająć, jest pytanie, czy gospodarstwo wolno-konkurencyjne korzysta w zupełności z tych możliwości podniesienia ogólnego stanu dobrobytu, jakie otwiera przed nami postęp techniczny, czy też, jak to wielokrotnie podkreślano, nasz ustrój gospodarczy nie pozwala na całkowite wykorzystanie istniejących możliwości i że przy systemie racjonalnie prowadzonej gospodarki planowej dochód nasz mógłby być wielokrotnie wyższy".
Heydel: Kryzys światowy kryzysem teorii Saya?
Czy warto wystąpić do walki z ekonomistą współczesnym w obronie ekonomisty sprzed stu lat? Nieboszczykowi nie zrobię tym przyjemności, a żywemu mogę zrobić przykrość. Wypadnie mi może zrobić przykrość uczonemu, który zaszczyca mnie swoją przyjaźnią, którego życzliwość dla mnie sięga tak daleko, że nigdy o moich pracach nie pisze. Chciałbym jednak uzyskać pewne wyjaśnienia, bez nich bowiem artykuł prof. Taylora wydawałby mi się czymś obcym i niezrozumiałym na tle teorii tego ekonomisty, z którą niemal zawsze się zgadzam.
Czarniecki: Dlaczego ekonomiści głównego nurtu mogą ignorować czas?
Poczynając od Johna B. Clarka w głównym nurcie ekonomii przyjął się pogląd, że kapitał stanowi permanentny, homogeniczny fundusz, w którym dobra są niespecyficzne i zastępowalne pracą i innymi czynnikami. Ignorowana jest również rozciągłość procesów produkcyjnych w czasie.
