McMaken: Prawda stojąca za narracją Fed dotyczącą „miękkiego lądowania”
Amerykański bank centralny znowu w akcji....
McMacken: Podaż pieniądza w USA spada
Tempo wzrostu podaży pieniądza było ujemne przez piętnaście miesięcy z rzędu.
Lacalle: Dlaczego „ratowanie wszystkiego” przez banki centralne będzie katastrofą
Utrzymywanie firm zombie niszczy pozytywne skutki restrukturyzacji i innowacji.
Lacalle: Trzy przyczyny słabego ożywienia gospodarki w strefie euro
Te rzeczy niepokoją najbardziej.
Rapka: Tarcza antykryzysowa - jakie problemy rozwiązuje, a jakie tworzy?
Pakiet wiąże się z potencjalnymi długookresowymi problemami gospodarczymi...
Sieroń: Czy pandemia COVID-19 spowoduje zapaść globalnej gospodarki?
Pandemia koronawirusa pociągnie za sobą istotne implikacje społeczno-gospodarcze.
Benedyk: Kryzys we Włoszech
Włochy to kraj o długich, kapitalistycznych tradycjach. To właśnie tam w późnym średniowieczu powstały pierwsze europejskie banki. Tam także powstały zalążki takich europejskich sektorów gospodarki jak przemysł tekstylny czy wyrób wielu artykułów luksusowych. We Włoszech swoje siedziby ma wiele przodujących na świecie firm farmaceutycznych, motoryzacyjnych czy spożywczych. Jednak od kilkunastu lat gospodarka włoska nie rozwija się najlepiej. Szczególnie silnie na Półwyspie Apenińskim odczuwalny był także kryzys lat 2008-2009 i późniejszy kryzys zadłużenia publicznego w strefie euro.
Rothbard: Dziewięć mitów o krachu 1987 roku
Lata siedemdziesiąte trafiły do orwellowskiej luki pamięci, a establishment znowu rozprawia o keynesistowskiej krzywej Phillipsa, która jest prawdopodobnie największym i najbardziej niedorzecznym błędem we współczesnej ekonomii. Krzywa Phillipsa zakłada, że wybór zawsze odbywa się pomiędzy dalszą recesją i bezrobociem oraz wzrostem inflacji. W rzeczywistości krzywa Phillipsa, by użyć tego terminu, jest odwrotna: wybór odbywa się pomiędzy dalszą inflacją i większą recesją oraz ich brakiem.
Sieroń: Jakie są prawdziwe przyczyny greckiego kryzysu?
W ostatnich tygodniach uwaga ekonomistów skupiona była na kolejnej odsłonie kryzysu greckiego, którego kulminacją było rozpisanie referendum w sprawie kolejnego bailoutu i związanych z nim reform gospodarczych. Komentatorzy wyraźnie podzielili się na dwie frakcje: pierwsza krytykowała upór lewicowego rządu Tsiprasa i model gospodarczy Grecji oraz wyśmiewała absurdalne przywileje pracowników sektora publicznego, podczas gdy druga winą za zaistniałą sytuację obarczała międzynarodowych wierzycieli, politykę cięć budżetowych oraz brak redukcji greckiego długu. Kto ma rację?
Wojciechowski: Scenariusze wyjścia Grecji ze strefy euro
Rozważane są różne scenariusze wyjścia Grecji ze strefy euro. Powstało wiele prognoz na temat co wtedy wydarzy się na rynkach finansowych, w finansach publicznych, greckiej polityce fiskalnej oraz generalnie w greckiej i europejskiej gospodarce. Niemniej jednak aspekt monetarny wyjścia Grecji ze strefy euro również wydaje się być warty bliższego spojrzenia.
Rothbard: Depresje gospodarcze - przyczyny i leczenie
Przekonanie, że zwiększanie wydatków rządowych (czyli polityka łatwego kredytu) jest „dobre dla biznesu”, a cięcia budżetowe (restrykcyjna polityka kredytowa) „złe”, przenika nawet do najbardziej konserwatywnych czasopism i magazynów. Biorą one za pewnik, że świętym zadaniem rządu federalnego jest sterowanie system gospodarczym na wąskiej ścieżce nad przepaścią depresji i inflacji.
Machaj: Anatomia kryzysu 2.0
Obecnie doświadczamy kryzysu, ponieważ kryzysogenne instytucje, zamiast rezygnować ze swoich kompetencji i odejść w cień, zwiększają swoje kompetencje i powiększają zakres swoich działań. Z tego powodu zachodnia cywilizacja doświadcza permanentnego, rozciągniętego w czasie kryzysu, który szybko doprowadzi do utraty jej dominującej pozycji.
Murphy: Wolnorynkowe zombie w natarciu
Paul Krugman stawia niedorzeczne tezy, przekonując, że minione dwa lata stanowią dowód klęski polityki wolnorynkowej. Pomimo jego utyskiwań, miło jest patrzeć, jak rośnie uznanie dla Rona Paula i innych zwolenników ograniczonej roli rządu. Jeżeli te wschodzące gwiazdy ruchu wolnościowego są zombie, to możemy jedynie mieć nadzieję, że natrafią na wystarczająco dużą liczbę mózgów i dokończą dzieła.
Shostak: Skąd się wziął kryzys finansowy Dubaju?
Najważniejszym czynnikiem przyczyniającym się do wybuchu kryzysu była polityka banku centralnego ZEA. Roczny wzrost bilansu banku centralnego (tempo emisji pieniądza) w październiku 2006 roku wynosił 4%. W grudniu 2007 r. wskaźnik ten wzrósł do 177%.
Machaj: Kłopoty USA powracają
Ostatnie miesiące w niczym nie przypominały wcześniejszej kilkumiesięcznej rzezi rynków finansowych, która wyglądała jak piłkarski mecz Barcelony przeciwko słabeuszom.
Machaj: Nowy Wspaniały Plan
Henry Paulson, były szef amerykańskie skarbu, zdawał się być oszałamiającym interwencjonistą budującym dzielnie i wytrwale socjalizm w Stanach Zjednoczonych. Wydawało się, że jego obecny następca, czyli Timothy Geithner ledwie będzie kontynuował przyjętą przez niego linię.
Szostak: Menedżerowie i kryzys
Jeśli jesteś dyrektorem HR w dużej firmie, to teraz nadszedł czas Twojej zemsty. Więcej na Kryzysblogu
Fijor: O nieopłacalności kopiowania
Wbrew przekonaniu większości Polaków tworzone i wdrażane przez zachodnie rządy pakiety antykryzysowe i stymulacyjne są błędne i gospodarce szkodzą. W tej sytuacji nie tylko nie musimy, ale i nie możemy ich kopiować!
Fijor: Nie ratować!
Jeżeli pompowanie miliardów dolarów w upadającą gospodarkę jest dobrym rozwiązaniem, to dlaczego giełda nadal dołuje, rośnie bezrobocie, a nastroje recesyjne pogłębiają się?
Kwaśnicki: Za kryzys finansowy odpowiadają politycy i państwo
Pojawiły się już pierwsze hipotezy: za kryzys odpowiadają chciwość ludzka i spekulanci, a także ‘zdradziecka polityka neoliberalna’. Wydaje się jednak, że fundamentalnych przyczyn należy szukać w działalności polityków (rządów) i to w dosyć odległej przeszłości - pisze profesor Kwaśnicki. Dwa dzienniki ogólnokrajowe nie zdecydowały się na publikację tego artykułu. Zapraszamy do lektury.
