French: Gdy dolar słabnie, złoto staje się formą ubezpieczenia, a nie spekulacji
Wysoka cena złota sprawia, że niektórzy ludzie zaglądają do rodzinnej szkatułki z biżuterią po to, aby znaleźć środki na opłacenie rachunków.
Salerno: Wenezuelczycy zwracają się ku samorodkom złota, gdy ich waluta upada
Sklepy w centrach handlowych chętnie akceptują złoto...
Howden: Nierówności i standard złota
Rosnące od 1973 roku nierówności dochodowe są skutkiem monetarnego chaosu.
Bordo: Standard złota
Standard złota (system waluty złotej) był zobowiązaniem uczestniczących w nim krajów do ustalenia cen ich walut w odniesieniu do określonej ilości złota. Pieniądz krajowy i jego inne formy (depozyty bankowe i noty dłużne) był swobodnie wymieniany na złoto po ustalonej cenie. Anglia przyjęła standard złota de facto w 1717 roku (po tym jak kurator mennicy, sir Isaac Newton, przewartościował gwineę względem srebra) a formalnie w 1819 roku.
Christoff-Kurapovna: Czy Rosja planuje wprowadzenie standardu złota?
Sztorm wywołany geopolityczną niestabilnością, izolacją dyplomatyczną, głęboką deprecjacją waluty i trudnościami gospodarczymi dotykającymi obecnie Rosję, poważnie — i być może na dłuższy okres czasu — zaszkodził międzynarodowej pozycji Moskwy. To jednak właśnie takie okoliczności mogą pchnąć rządzących krajem do podjęcia radykalnego kroku, który raz na zawsze zabezpieczyłby jego status światowego gracza: przyjęcia standardu złota.
Hayek: Problem prawdziwie międzynarodowego standardu
Osobne regulowanie poszczególnych walut krajowych nie może stanowić substytutu racjonalnie zarządzanego światowego systemu monetarnego. Taki system może być obecnie uznawany za nieosiągalny ideał. Nie oznacza to jednak, że z tym, co możemy zrobić, by się do tego ideału zbliżyć, nie wiąże się wiele istotnych problemów. Oczywiście, niektóre systemy „międzynarodowe” byłyby dalekie od ideału. Starałem się pokazać, że nie uważam wcale systemu międzynarodowego, który istniał w przeszłości, za w pełni zadowalający. Zwolennicy nacjonalizmu monetarnego krytykują go za to, że jest międzynarodowy. Z kolei w mojej opinii jego wady biorą się stąd, że nie jest wystarczająco międzynarodowy.
Salerno: Mit o niezmiennej wartości złota
W rzeczywistości wartość, którą każda osoba przyporządkowuje do danej sumy pieniędzy czy dowolnego innego rodzaju dobra, jest oparta na subiektywnym osądzie i nie ma wymiarów fizycznych. Wartość pieniądza różni się w czasie i pośród różnych osób. Cena płacona za dobro w konkretnym akcie wymiany nie mierzy wartości danego dobra — raczej wyraża fakt, iż kupujący i sprzedający oceniają pieniądze oraz płaconą cenę w odwrotnej kolejności. Z tego powodu ani pieniądze, ani żadne inne dobro nigdy nie może służyć jako miernik wartości.
Greenspan: Złoto i wolność gospodarcza
Histeryczna wręcz nienawiść do „standardów złota” łączy wszelkiego rodzaju interwencjonistów państwowych. Wydaje się wręcz, że to oni, jaśniej i wyraźniej niż sami zwolennicy gospodarki wolnorynkowej wyczuwają, iż złoto i wolność gospodarcza są niepodzielne, standard złota jest atrybutem gospodarki wolnorynkowej, że są one od siebie wzajemnie uzależnione i zdane jedno na drugie.
Cyrzan: Perspektywa powrotu do standardu złota Stanów Zjednoczonych Ameryki w kontekście kryzysu z 2007 roku
Głównym celem pracy jest analiza historii standardu złota w USA oraz rozważenie możliwości powrotu do tego systemu monetarnego. Istotne jest również zbadanie jaki wpływ na wystąpienie Wielkiego Kryzysu w latach 1929 – 33, na jego długość oraz skalę miał parytet złota. Ponadto niezbędnym wydaje się przedstawienie środowisk popierających powrót do standardu złota oraz ich znaczenia w amerykańskim życiu publicznym.
Rudowski: Jak wprowadzić standard złota
Hazlitt wskazał właściwy kierunek, postulując, by pozwolić na stopniowe zastąpienie starych walut przez złoto na drodze dobrowolnych decyzji uczestników rynku. Z tym podejściem wiąże się jednak pewien problem. Istnieje ryzyko, że ludzie nie porzucą walut, którymi posługują się przez całe życie. Dlatego, jeśli chcemy wprowadzić standard złota relatywnie szybko, pozwolenie ludziom na posługiwanie się żółtym metalem jako pieniądzem może nie wystarczyć. Trzeba ich do tego zachęcić. W tym artykule zaprezentowany zostanie zarys reformy pieniężnej zawierającej tego rodzaju zachęty.
Salerno: Pieniądze a wolność
Standard złota jest historycznym ucieleśnieniem wolności monetarnej. Historycy często obwiniają ten system za wybuch wielkiego kryzysu i powolne z niego wychodzenie. Nie potrafią oni jednak dostrzec fundamentalnych różnic pomiędzy klasycznym standardem złota z końca XIX wieku a jego rozwodnioną wersją, jaką mieliśmy w latach 20. XX wieku.
Howden: Dlaczego banki centralne skupują złoto?
Wypłacalność banku centralnego, będącego w posiadaniu rządowego długu, zależy od wypłacalności państw, których długi posiada. Dla banku centralnego, który niepokoi się o wartość swych aktywów, ich dywersyfikacja za pomocą złota stanowi rozsądną alternatywę.
Ash: Sens pieniędzy
Wyobraźmy sobie, że pieniądze nie istnieją. Świat bez pieniędzy jest dosłownie nie do pomyślenia. Zwykle jednak nie rozważamy ― poza kilkoma czatami i stronami internetowymi ― w jaki sposób podstawy systemu pieniężnego zmieniły się w okresie jednego pokolenia.
Murphy: Standard złota: mity i kłamstwa
Jak na ironię, poza źle poinformowanymi krytykami standard złota ma krytyków także w obozie czysto libertariańskim. Tacy ludzie często pytają: „Co jest takiego szczególnego w złocie? Dlaczego Ron Paul i tak wielu innych, rzekomych zwolenników wolnego rynku woli, by rząd federalny decydował, jaki powinien być pieniądz?".
Mises: Zasada solidnego pieniądza
Niemożliwe jest zrozumienie znaczenia idei solidnego pieniądza, jeżeli nie pojmie się, iż była ona pomyślana jako instrument ochrony swobód obywatelskich przed despotycznymi naruszeniami ze strony rządów. Pod względem ideologicznym znajduje się w tej samej kategorii, co konstytucje i karty praw. Żądania gwarancji konstytucyjnych oraz kart praw były reakcją na arbitralne rządy i nieprzestrzeganie dawnych zwyczajów przez królów. Postulat solidnego pieniądza wzniesiono pierwotnie jako odpowiedź na książęce praktyki psucia monety a rozwinięto go po osiemnastowiecznych eksperymentach rządów z papierowym pieniądzem.
Lewiński: Złoto niekoniecznie najlepsze
Gdy funkcjonował standard złota, świat z całą pewnością nie był wolny od depresji gospodarczych. Do takiego dictum należy jednak dodać dwa podstawowe zastrzeżenia. Po pierwsze, nigdy w historii kłopoty gospodarcze nie były tak częste i tak głębokie, jak w ciągu ostatnich stu lat. Po drugie, niemal każdy kryzys w historii, poza niezależnymi od systemu monetarnego klęskami żywiołowymi i plagami, był wywołany odchodzeniem od standardu złota i wojnami.
Murphy: Wartość subiektywna a ceny rynkowe
Na blogu poświęconym otwartemu oprogramowaniu dyskusja zwróciła się ostatnio w stronę ekonomii. Ściśle mówiąc, ekspert w dziedzinie programowania uważa, że odkrył fatalną wadę standardu złota. Rozłożenie jego wpisu na czynniki pierwsze będzie pouczającą lekcją, która pozwoli nam zrozumieć współczesną teorię wartości, a także podać argumenty przemawiające za standardem złota.
Rockwell: Standard złota nie umiera nigdy
Kiedykolwiek klęska papierowego pieniądza staje się oczywista, znajduje się ktoś, kto wspomina o złocie i wyczekuje histerii. Gdy o złocie wspomniał Robert Zoellick, został gwałtownie skrytykowany przez licznych ekonomistów i dziennikarzy. Można to zrozumieć — standard złota zniszczyłby świat, który jest tak bliski ich sercom — świat wielkich długów i niewyczerpanych możliwości dokonywania oszustw. Ze standardem złota rządom trudniej byłoby grabić i kontrolować obywateli, a to dla wielu jest rzeczą nie do zaakceptowania.
Murphy: Czy standard złota zapobiega cyklom koniunkturalnym?
Czy opisywany przez Misesa i Hayeka cykl mógłby wystąpić na kompletnie wolnym rynku, na którym środkiem płatniczym jest złoto, zaś system bankowy stosuje się do wymogu stuprocentowej rezerwy? W tym eseju postaram się ukazać, że nawet uczeń Rothbarda mógłby przystać zarówno na pozytywną, jak i negatywną odpowiedź.
