Źródło: libertarianism.org
Tłumaczenie: Tomasz Kłosiński
Tekst pochodzi z The Encyclopedia of Libertarianism (2008)
Benjamin R. Tucker był pisarzem, redaktorem i wydawcą. Tucker jest prawdopodobnie najważniejszą postacią amerykańskiego anarchizmu indywidualistycznego. Za pośrednictwem swojego czasopisma Liberty: Not the Daughter but the Mother of Order, publikowanego w latach 1881-1908, Tucker opowiadał się za bezpaństwowym społeczeństwem w jasnej i bezkompromisowej prozie. Oprócz pism Tuckera, Liberty publikowało artykuły tak znamienitych libertarian jak Lysander Spooner, Auberon Herbert i Wordsworth Donisthorpe. W czasopiśmie pojawiały się również artykuły irlandzkiego krytyka literackiego George'a Bernarda Shawa i włoskiego ekonomisty Vilfredo Pareto, a także wczesne tłumaczenia dzieł niemieckiego filozofa Friedricha Nietzschego.
Poglądy Tuckera, podobnie jak większości XIX-wiecznych indywidualistycznych anarchistów, wydają się współczesnym libertarianom nieco eklektyczne – o ile nie dziwne. Głównym powodem jest samookreślenie się Tuckera jako socjalisty. W swoim być może najsłynniejszym eseju, „State Socialism and Anarchism: How Far They Agree, and Wherein They Differ”, pierwotnie opublikowanym w marcu 1886 r., Tucker argumentował, że indywidualistyczny anarchizm powinien być postrzegany jako część szerszego ruchu socjalistycznego. Szybko jednak dokonał rozróżnienia między marksistowskim socjalizmem, który zdefiniował jako „doktrynę, że wszystkie sprawy ludzkie powinny być zarządzane przez rząd, niezależnie od indywidualnego wyboru”, a jego własnym poglądem, „doktryną, że wszystkie sprawy ludzkie powinny być zarządzane przez jednostki lub dobrowolne stowarzyszenia, a państwo powinno zostać zniesione”.
Podobnie jak Marks, Tucker był zwolennikiem laborystycznej teorii wartości. Nie wierzył jednak, że socjalizm można osiągnąć poprzez rozleglejsze działania państwa. W rzeczywistości Tucker utrzymywał, że socjalizm wymaga rozbicia rządowych monopoli w czterech obszarach: pieniądza, ziemi, ceł i patentów. Tucker twierdził, że taki program sprawiłby, że praca „znalazłaby się w posiadaniu samej siebie”. Wiele teorii ekonomicznych Tuckera można przypisać jego współpracy z Josiahem Warrenem, autorem książki The Emancipation of Labor, który wprowadził Tuckera w anarchizm, gdy ten był nastolatkiem. Tucker czerpał również z pism Williama B. Greene'a, Ezry Heywooda i Stephena Pearla Andrewsa.
Oprócz dyskusji na temat reform gospodarczych, Tucker poświęcił wiele miejsca w Liberty debatom na temat praw naturalnych. We wczesnych latach Liberty publikowało wielu intelektualistów będących pod silnym wpływem angielskiego filozofa Herberta Spencera, takich jak Henry Appleton, Gertrude Kelly i M. E. Lazarus, którzy argumentowali, że prawa naturalne stanowią właściwą podstawę libertariańskiego anarchizmu. Ostatecznie jednak zwolennicy teorii praw naturalnych praktycznie zniknęli ze stron Liberty, gdy Tucker zaczął fascynować się egoizmem niemieckiego pisarza Maxa Stirnera. W 1907 roku Tucker, który był również właścicielem księgarni, opublikował pierwsze angielskie tłumaczenie książki Stirnera Jedyny i jego własność.
Pożar zniszczył biura Tuckera w styczniu 1908 r., a wraz z nim Liberty, które przestało być publikowane wraz z wydaniem z kwietnia 1908 roku. Wkrótce potem Tucker przeniósł się do Europy, ostatecznie osiedlając się w Monako, gdzie zmarł 22 czerwca 1939 roku. W późniejszych latach życia Tucker stał się bardziej pesymistyczny co do szans na libertariańskie reformy. Jak pisze Wendy McElroy, która obszernie pisała o indywidualistycznym anarchizmie, „dla Tuckera nie było już jasne, że sam wolny rynek może przezwyciężyć problemy stworzone przez rządowy monopol”.
