Autor: Daniel Lacalle
Źródło: mises.org
Tłumaczenie: Karol Przeklasa
Wersja PDF
Angela Merkel stwierdziła kiedyś, że Unia Europejska liczy około 5% populacji świata, odpowiada w 25% za jego PKB i za 50% światowych wydatków socjalnych.
Realne dane martwią nieco bardziej:
Unia Europejska:
- zamieszkuje ją 7,2% światowej populacji.
- wytwarza 23,8% światowego PKB.
- odpowiada za 58% globalnych wydatków socjalnych.
Muszę dodać coś jeszcze:
Średnie obciążenie podatkowe pracy w Unii Europejskiej wynosi 44,9%. Przeciętny pracownik w Unii Europejskiej przez pół roku pracuje na pokrycie samych podatków.
Opodatkowanie stanowi 41% PKB strefy euro.
Pod względem łatwości w prowadzeniu biznesu kraje UE plasują się poniżej wiodących gospodarek światowych.
Biurokracja tłumi przedsiębiorczość — Unia Europejska przyjmuje średnio 80 dyrektyw, 1200 regulacji i 700 decyzji w ciągu roku.
Najważniejsze gospodarki UE plasują się znacznie poniżej czołówki krajów o największej wolności gospodarczej.
Natomiast pomimo znacznego opodatkowania i nieustannej konfiskaty bogactwa, przeciętny dług publiczny w Unii Europejskiej wynosi 90% PKB. Nieustanne podawanie pseudo-naukowych szacunków dotyczących skali zjawiska obchodzenia systemu podatkowego oraz nawoływanie do opodatkowania bogatych doprowadziło do niedających się utrzymać obciążeń narzucanych przez rząd na gospodarkę. W efekcie taka polityka ogranicza inwestycje, ponieważ w coraz większym stopniu subsydiuje nieproduktywnych kosztem produktywnych.
Posługiwanie się tworzonymi przez polityków nierealistycznymi przewidywaniami co do wysokości przychodów podatkowych — zawsze mijającymi się z bardzo realnymi wydatkami stale przekraczającymi budżet — sprawia, że oddala się szansa na zmniejszenie długu UE.
Skutki przeregulowania i nadmiernego opodatkowania są aż nadto widoczne dla tworzenia nowych miejsc pracy, inwestycji i innowacji. Stopa bezrobocia w Unii Europejskiej prawie dwukrotnie przekracza analogiczny wskaźnik w innych dużych gospodarkach. Obciążenia podatkowe utrudniają rozwój małych i średnich przedsiębiorstw, co unaocznia wielkość stosunku rozwoju dużych firm do małych i średnich przedsiębiorstw, który jest o połowę mniejszy w Stanach Zjednoczonych.
Unia Europejska ma tez swoje pozytywne strony, o czy, pisałem w innym artykule, jednak nie możemy pozwolić, aby biurokracja i nadmierne opodatkowanie przekreśliły ten wartościowy projekt — ignorując powyższe zagrożenia, możemy doprowadzić Unię Europejską do upadku.
Jeśli europejscy politycy nie zmienią swojego sposobu myślenia o Unii — jako gargantuicznej mieszanki podatków i biurokracji — i nie zaczną kłaść nacisku na politykę niskich podatków, ograniczonej administracji i wolności ekonomicznej, jeśli nie skupią się na tworzeniu miejsc pracy i przyciąganiu kapitału, to państwo opiekuńcze załamie się pod swoim własnym ciężarem.
Utrzymanie europejskiego modelu państwa opiekuńczego może być możliwe tylko przy równoczesnej ochronie środowiska sprzyjającego wzrostowi gospodarczemu, rozwojowi nowych miejsc pracy i inwestycji. Jednakże model ten najprawdopodobniej ulegnie zniszczeniu za sprawą ludzi, którzy uważają, że bronią „sektora publicznego” — właśnie to sprawia, iż jest on nie do utrzymania.
Źródło ilustracji: Pixabay.c0m, C00 public domain
